فیلم در نبرد At war 2018

سلام و خسته نباشید
فیلم آموزنده و دیدنی است. چنین فیلم‌هایی بدون پیچیدگی، و از طریق به تصویر کشیدن اتفاقات رایج و روزانه محیط های کار و روابط میان کارگران، سعی در آموزش مبارزاتی و سیاسی کارگران و یاری رساندن به آنان دارد. فیلم “در نبرد” از طریق برجسته‌کردن نقاط ضعف و قوت مبارزات، در این هدف موفق است.
در صحنه‌ای از فیلم یکی از کسانی که دستمزد بالاتری از دیگران دریافت می کند و شرایط کاری بهتری از سایر اعتصابیون دارد به جمع اعتصابیون می‌پیوندد و از تجربیات خود از فضای میان کارفرمایان می‌گوید. می‌گوید که خبر دارد که کارفرماها چقدر ترسیده‌اند، و به کارگران اعتصابی می‌گوید که اگر به اعتصاب ادامه دهند کارفرمایان به زودی تسلیم می‌شوند. هرچند که اختلاف میان کارگران باعث می‌شود که نتوانند از این تجربه استفاده کنند و سعی در طرد این کارگر دارند، اما فیلم به خوبی نشان می‌دهد که چگونه افرادی با دست کشیدن از منافع طبقاتی خود به مبارزه کارگران می‌پیوندند و تجربیاتی از روابط و ضعف های کارفرمایان را به کارگران منتقل می‌کنند. کارگران در طول مبارزه شان باید هنر استفاده از این تجربیات را به دست بیاورند.
فیلم حرف بسیار مهم دیگری نیز برای ما دارد: برای یک مبارزه‌ی موفق “خشم” کافی نیست. ایجاد درگیری و برخوردهای شخصی و انتقام‌جویی‌های شخصی در هنگام اعتصاب به سود کارفرمایان و به ضرر کارگران و اتحادشان است و به سرکوب مبارزه و به اختلاف میان کارگران می‌انجامد. نکات این‌چنینی فیلم را به یک فیلم واقعا کارگری بدل کرده است.
در صحنه‌ای دیگر، بازیگر اصلی فیلم که یک رهبر ثابت قدم کارگری است، از جانب بخشی از کارگران (که به دنبال شکستن اعتصاب هستند) متهم می‌شود که از وضعیت مالی خوبی برخورداراست و شرکت او در مبارزه را به ماجراجویی او نسبت می‌دهند. پاسخ رهبر کارگری قابل تامل است. ابتدا کمی از مشکلات خود می‌گوید، اما وقتی نتیجه نمی‌گیرد خطاب به کارگرانی که او را متهم کرده اند می‌گوید که می‌توانسته به جای شرکت در اعتصاب، به ماهیگیری و خوش گذرانی مشغول باشد، اما انتخاب کرده که برای کارگران بجنگد. کسی که برای آرمان رهایی کارگران می‌جنگد حتما لازم نیست که از فقیرترین و بی چیزترین کارگران باشد. حتی کسانی که به اندازه‌ی کارگران فرودست از شرایط موجود رنج نمی‌برند نیز می‌توانند به مبارزات کارگران بپیوندند. اما نکته ی تعیین کننده اینجاست: دست کشیدن از منافع طبقاتی و منافع زندگی در جامعه سرمایه داری .
رهبر ثابت قدم کارگری که مبارزه تا آخرین نفس “اجبار و انتخاب” زندگی اش بوده است، حتی مرگش نیز به شکل دشمنی و جنگیدن با سرمایه داران نمودار می‌شود.